ตำแย ๒ หมายถึง ว. เรียกหญิงผู้ทําคลอดตามแผนโบราณว่า หมอตําแย. (มาจาก มหาเถรตําแย ผู้ทําตําราว่าด้วยวิชานี้).
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acalypha indica L. ในวงศ์Euphorbiaceae ลักษณะคล้ายตําแยแต่ไม่มีขนถูกเข้าไม่คัน ใช้ทํายาได้, อเนกคุณ ก็เรียก.
น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Acalypha indica L. ในวงศ์Euphorbiaceae ลักษณะคล้ายตําแยแต่ไม่มีขนถูกเข้าไม่คัน ใช้ทํายาได้, อเนกคุณ ก็เรียก.
ดู ตำแย ๑.
[–หฺรวด] น. เจ้าหน้าที่ของรัฐ มีหน้าที่ตรวจตรารักษาความสงบ จับกุม และปราบปรามผู้กระทําผิดกฎหมายเรียกชื่อตามหน้าที่ที่รับผิดชอบ เช่น ตํารวจสันติบาลตํารวจกองปราบ ตํารวจดับเพลิง ตํารวจนํ้า ตํารวจรถไฟ ตํารวจป่าไม้. (ข. ฎํรวต, ตมฺรวต).
น. ตํารวจผู้มีหน้าที่รักษาความสงบเรียบร้อยในเขตกรุงเทพมหานคร.
น. ตํารวจผู้มีหน้าที่ระวังและระงับเหตุการณ์ทางอาญาภายนอกกรุงเทพมหานคร.
น. ข้าราชการในพระองค์ มีหน้าที่ตรวจตรารักษาพระราชวัง และดูแลไม่ให้มีการละเมิดระเบียบประเพณีวังเป็นต้น.